■ Συμπόσιο γλυπτικής, Γιάννενα 1996
■ Γλύπτης : Κώστας Δικέφαλος ( 1956 – )
■ Άλλα έργα του γλύπτη : εδώ ( scroll )
■ Τα υπόλοιπα έργα του συμποσίου : εδώ
Αφιερωμένο στη λίμνη που δίνει ζωή στην πόλη των Ιωαννίνων και που με το πέρασμα του χρόνου συνδέθηκε στενά με πολλά και σημαντικά γεγονότα, που διαδραματίστηκαν στην περιοχή και που μετέτρεψαν την πόλη αυτή σε μυθική.
Αφιερωμένο λοπιπόν στο μύθο της λίμνης, στη θεά της, στο δράκο φύλακά της, που κρύβει το μέλλον και δημιουργεί δέος για τα γεγονότα του παρελθόντος.
Το έργο είναι το σύγχρονο τοτέμ που γεννιέται από τα νερά της λίμνης.
Η βάση του – το σημείο εκτίναξης του όγκου – γεννιέται επιβλητική σε μέγεθος, για να μπορέσει να πατήσει το διάτρητο ορθογώνιο παραλληλεπίπεδο.
Τα πτερύγια του γλυπτού δεν έχουν φορά προς τα έξω αλλά γυρνούν προς τα μέσα, εγγράφοντας με τις επιφάνειες που δημιουργούν μια διάφανη σπείρα.
Το φως παίζει εδώ τον κύριο ρόλο, διαφοροποιώντας τα επίπεδα και δημιουργώντας την ψευδαίσθηση ότι η φόρμα μεταβάλλεται και κινείται σε συνδυασμό με τη διαφοροποίηση του τοπίου που εγγράφεται στο φόντο.
Μια φόρμα που οι κυρίαρχες πλευρές της είναι διάτρητες και που προκαθορίζουν την οπτική του θεατή καθώς και την πορεία θέασης του έργου.
Το πράσινο χρώμα του μαρμάρου έρχεται να ταιριάξει με τις βαθυπράσινες αποχρώσεις των νερών της λίμνης.
Η κυματοειδής επιφάνεια της φόρμας συνταιριάζει με τους κυματισμούς της επιφάνειας της λίμνης, αποτυπωμένη σ΄ένα διαχρονικό υλικό και δίνοντας με τον τρόπο αυτό την ενέργεια και την κινητικότητα του νερού.
Το σκάλισμα αδρό, δημιουργεί με την επάλληλη ράβδωση, κλίμακα που έρχεται να συντονιστεί με τα μοτίβα των βουνών στο βάθος του ορίζοντα.
Αναδυόμενη η φόρμα από τα νερά της λίμνης, αυτής της θεϊκής μήτρας που είναι φορέας ζωής του τόπου, έρχεται να συνυπάρξει και να συνηγορήσει σ΄αυτή τη διαδικασία σηματοδοτώντας και ταυτόχρονα μετουσιώνοντας το χώρο αυτό.
Κώστας Δικέφαλος
.
Οι φωτό είναι προϊόν σάρωσης από το σχετικό βιβλίο του Δήμου Ιωαννίνων και έγιναν από τους Σ.Πάσχο, Ηώ Πάσχου ,Γ.Λάμπρου και Θ.Τζαμαλή.
Συμπόσια | Home
.
.
.